چرا از 100 تایی شدن سیدجلال باید خوشحال شویم؟

فردا و در بازی با سپاهان سیدجلال حسینی به عدد 100 بازی در پرسپولیس">پرسپولیس میرسد که در اینباره زیاد خواندهایم. در رسانهها طوری درباره صدتایی شدن سیدجلال نوشته و صحبت میشود که انگار اتفاقعجیب و غریبی رخ داده و همه از آن خوشحالند اما واقعا چرا باید از صدتایی شدن یک بازیکن در تیمی بزرگ خوشحال بود؟ در همه جای دنیا تیمهای بزرگ پر از بازیکنان وفادار یا مهرههایی است که جایی بهتر از آن تیم برای بزرگی و درخشش پیدا نمیکنند و سودی که باشگاه و بازیکن به هم میرسانند دوطرفه است.
در بارسلوانا، رئال مادرید، منچستریونایتد، بایرن مونیخ و بسیاری از باشگاههای بزرگ بازیکنان بعضا به عدد 500 و 600 بازی هم میرسند اما اینجا آنقدر تغییرات در یک تیم طی سالها زیاد بوده که صدتایی شدن یک بازیکن در پرسپولیس را اتفاقی ویژه میدانیم. البته اگر یکدهه قبل حرف پروین به کرسی مینشست و به جای سیدمحمد حسینی، سیدجلال جذب میشد الان یکی از اسطورههای پرسپولیس بود.